Öncelikle bu güzel semineri gerçekleştiren yüzlerce derttaşı bir araya getiren çok sevdiğim ve sizlere de tavsiye ettiğim Hikmet Anıl ÖZTEKİN abiye selam ve dua ile,
Aslında ne güzel tevafuktur ki Hikmet abi Bursa’ya gelmeden bir gün önce youtube’ta bir videosuna denk geldim ve gerçekten feyiz doluydu. Açıkçası etkilenmemek elde bile değildi. Kitabını da önceden almıştım. Ama okumamıştım. Daha bir gün önce ‘işte kitap,diğerleri gibi’ derken şuan’ işte bu kitap, diğerlerinden farklı olan’ diyorum. Ciddi anlamda beni derinden sarsan güzel bir seminer oldu. Elbette bunlardan sizlere bahsediceğim ama öncelikle nereye geldi? neler konuştu? beni en çok etkileyen yerler neresi oldu? onlardan bahsetmek istiyorum.
Geldiği yer: Bursa\ Yıldırm’dı. Yıldırım belediye başkanına bize tanıdığı bu güzel fırsat için teşekkür ediyorum.Barış Manço Kültür Merkezi’nde verdi semineri. Buraya bayıldım. İçinde tiyatro, sinema, seminer, eğlence, yiyecek gibi bir sürü şeyin bulunduğu harika bir kültür merkezi.Gezmeye fırsatım olmadı ama yakın zamanda gezmeyi planlıyorum.
Tabi kapıdan içeri girdik. Ben heycanlamaya başladım. Saat 20.00’daydı. Bir on beş dakika sonra falan başladı. Koltuğa geçtim ama zor duruyorum. Sürekli düşünüyorum ne olacak? nasıl olacak? ya imza alamazsam? boş koltuk kaldı mı? ve bir sürü düşünce daha… İlk gördüğüm zaman ki duyguyu nasıl anlatırım bilmiyorum. Tabiki de videolarındakinden daha değişik geldi, samimi, hisli… Eğer fırsatınız varsa kaçmaz bu fırsat, benden demesi.
Ve işte bu da anlatmaya çalıştığım seminerin ilk dakikaları, ilk geldiğinde içimden bir ‘ eyvah’ demedim değil. Çünkü sesi kısıktı. Meğer rahatsızmış ama elhamdülillah açıldı sonradan. Yapısı çok sakin, anlaşılır, yalın bir dili var. Ve de etkileyici.
Bu anın yeri bende ayrı. İmza bir yana yaklaşık beş dakika orada durdum. Yani izledim ne tepkiler veriyor, neler söylüyor. Açıkçası beklediğim samimiyetten daha fazlasını gördüm. Okurlarına diğer bir değişle derttaşlarına gösterdiği abican tavırı da samimiyetinin bir parçasıydı. İzlediklerimi size de aktarmak isterim: Benden önce bir grup abla kitaplarını imzalattı ve telefonlarını Hikmet abiye verip fotoğraf çekindiler. Tabi izdiham oldu millet sıkış tepiş anca geliyor. Ve Hikmet abi o sıkışıklıkta bile ” kızlar alın çekindik. Sonradan çok kötü çıkmışım falan demeyin.” Dedi. Daha sonra bir ablanın isminin sonunda Nur varmış. Eh be güzel abim o kalabalıkta Nur ayrımı bitişik mi ? diye sormayaydın iyiydi:) bir abimiz de yeni evlenecekmiş sanırım. Hikmet abinin o güzel duaları aklımdan silinmiyor ve de uzun not yazışı… Hatta aramızda kalsın.’Kitabına uzun not yazılan abi’nin eşinin adıda Kübra’ydı sanırım. O kadar ilgimi çekti yani:) mahalle teyzelerine dönmüş gibi hissetsem de bir yazarı o an da daha iyi tanımanın başka bir yolu yoktu.
Velhasıl kelam kardeşlerim seminerin konularına geçmek istiyorum. İlk olarak hepimizin olduğu kuzenlerden bahsetti. Sevgilisi olan, mesajına anında cevap yazan ve mesajı sırıtarak okuyan kuzenlerimizden. Daha sonra hayat hikayesine başladı. Elif abladan bahsetti.( bu arada ilgimi çok çekti demeden geçmek istemiyorum. İmzasına elif harfiyle başlıyor. Ne kadar büyük bir incelik) Gerçek aşktan bahsetti. Bu seminerden çıkıp gittiğimizde sadece işte bir tane adam geldi konuştu demek yerine; Bu seminer benim hayatımı değiştirdi. Allah’a olan aşk kıvılcımımı gerçekleştirdi. Dememizi hedeflediğinden bahsetti.Birçok farklı konudan bahsettik. İnsanların nasıl yönlendirildiğini bile. Nasıl ki bir maymuna muz uzatılsa hepsinin önce ki muzu bırakıp yenisine daha sonra yeni muz uzatıldığında o muzu bırakıp başka muza gidiyorsa insanların da şuanda onlara benzediklerinden bahsetti. Mevzular o kadar derindi ki sigaraya bile değindik:) Bunu Hikmet abiye yazmıştım; 45 dakika olmuştu seminer başlayalı. Hikmet abi de 45 dakika olmuş dedi ve ordan bir abi ; yok abi daha 5 dakika oldu dedi. Hem Hikmet abiyi hemde Derttaşları güldürüp aynı zamanda mutlu etti bu söz. Zaten altıüstü 10 dakikalık seminerdi( bir saat sürdü ama bunu hissetmedim bile gerçekten 10 dakika gibi geldi.)
Uzun lafın kısası; çok güzel bir gün geçirdim elhamdülillah. Hayata tek bir yönden bakmamayı öğrendim. Kendimde adlandıramadığım değişiklikler yaşadım. Hatta kendi kendime yazdığım yazıya bile yansıttığımı hissettim. Nasip olursa bir gün o yazıyıda sizlerle paylaşmak isterim. Böyle abilerimiz Allah’ın ben senden razıyım ey kulum dediği abiler olsun inşallah. Yeniden bekliyoruz Bursa’ya Hikmet abi. Allah’a emanet olun kardeşlerim…
yvzsmy 